You're the rules of beautiful

چندی است در فضای مجازی هشتگی راه افتاده به نام 

#بدن_من

صرف نظر از  شخص صاحب ایده که " فرانک عمید" است و نوع تفکراتش اگر بخواهیم به اصل ماجرا بپردازیم این است که 

سر منشأ ذهنی ما از زیبایی فرم و شکل بدن چیست ؟ این تعریف از کجا آمده است ؟

و

این تفکر چقدر روی ذهنیت ما از خودمان تاثیر گذاشته است ؟

واضح تر بگویم 

چقدر چاق شدی ؟

عین اسکلته از بس لاغره 

دیدی چقدر باسنش بزرگه 

پاهات عین قبر بچه اس 

سینه فقط هشتاد و پنج 

شکمش آویزونه 

دماغش آفسایده 

کوتوله 

تو چرا نمیری لبتو پروتز کنی ؟

ناخوناتو باید بکاری اینا چیه !

بلوند مده الان 

اونم که کچله بیچاره 

عین خرس پشمالوعه 

سیکس پک کن داداش 

و...

تعریف زیبایی که امروزه در کله ی همه مان کرده اند از کجا می آید ؟

کافی بود همین ما صد سال قبل به دنیا آمده بودیم 

آنوقت دختران قد بلند ِ کشیده ی برنز ِ بلوند ، در نظر عوام زشت و کریه بودند و دخترانی پهن با چند لایه شکم و موهای سیاه پشت لب جذابترین ها 

زیبایی را چه کسی معنا می کند ؟ 

اگر قرار بود معنای واحدی برایش تعریف شود که مُد و امثالهم مدام در حال تغییر نبودند 

چرا باید کسی برای چیزی که نقشی در آن نداشته از خودش بیزار شود و هر بار جلوی آینه می ایستد خودش را  سرزنش کند

کسی منکر زیبا بودن آنجلینا جولی یا برد پیت نمی شود 

اما

چرا باید نیش و کنایه ها و محدود کردن زیبایی آنقدر زیاد باشد که آمار جراحی های زیبایی سر به فلک بکشد ؟

که انسانی " نفس" اش را تنها به سایز دور کمر و بالاتر بودن بینی و ابعاد برجستگی هایش بداند و " اعتماد به نفس" اش را تنها از این طریق تامین کند

و ترس از عدم پذیرش در اجتماع را داشته باشد ؟ 

هر کدام از ما 

اگر چاقیم ، لاغریم ، کوتاهیم ، بلندیم ، سفید پوستیم ، چشممان ریز  است یا هر مدل دیگری 

ما "خودمانیم "

منحصر به فردیم و زیبا 

و حق سرزنش کردن خودمان یا دیگری را نداریم

#بدن_من

#بدن_من_زیباست

#بدن_تو

#بدن_تو_زیباست

پ ن :

 تبعا مواظبت از سلامتی و یا کاهش وزنی درست  و با برنامه  مد نظر نیست